Jeffrey Herlings wint deze gedenkwaardige Grand Prix, middels een tweede en eerste plaats in de manches.
Precies achttien dagen na zijn sleutelbeenbreuk is Herlings alweer in staat om een Grand Prix te winnen en hoe?
In de eerste manche is Antonio Cairoli duidelijk de sterkste en passeert kopstarter Herlings al snel in de wedstrijd....
Dan loopt het verschil tussen beiden behoorlijk op en kan Cairoli het op het einde van de manche nog even "rustig" aandoen.
In de tweede manche lijkt Herlings weer de kopstart te nemen, maar wordt aan de binnenkant gepasseerd door Tim Gajser en Cairoli.
Herlings vecht terug en neemt al vrij snel de kop weer in handen.
Cairoli weet zich terug te vechten naar een tweede plaats en opent de jacht op Herlings.
Het verschil loopt terug van 9s naar 4s, het wordt echt zenuwslopend.
De concurrentie (nummer drie e.v.) wordt in deze fase van de wedstrijd op afstand gereden en het verschil bedraagt al meer dan 30s.
Dan maakt Herlings een klein foutje en lijkt hij de Grand Prix overwinning te gaan missen, want zijn rivaal Cairoli passeert hem.
In principe niets getreurd, Herlings komt terug na zijn sleutelbeenbreuk en levert zes punten in op Cairoli.
Daar had iedereen voor getekend voor aanvang van deze Grand Prix.
Maar niets is minder waar, na een kleine minuut zien we Herlings weer aan de leiding en zit Cairoli op een tweetal seconden. Wat is er gebeurd? Buiten beeld heeft Cairoli de controle over de motor verloren en maakt een buiteling midden op een hoge springschans, blesseert daar zijn rechterduim en wordt gepasseerd door Herlings.
Cairoli probeert het nog wel om voor de overwinning en dagzege te gaan, maar de vermoeiheid en zijn duimblessure spelen hem parten.
Herlings weet te consolideren en bouwt zijn voorsprong in de laatste ronde nog uit naar 9s.
Herlings wint daarmee de Grand Prix en weet zijn voorsprong van 12 pt vast te houden op Cairoli.
Glenn Coldenhoff rijdt een ijzersterke tweede manche en finisht als vijfde.
Herlings wint de Grand Prix vóór Cairoli en Romain Febvre.
Hopelijk valt de duimblessure mee voor Cairoli en gaan Herlings en Cairoli volgende week in Indonesië weer verder voor de strijd om de wereldtitel.
Een strijd om de wereldtitel, die nu al in de geschiedenisboeken geregistreerd mag worden.
Een strijd om de wereldtitel in de Koningsklasse, waarbij een Nederlander betrokken is.
Dan moeten we inderdaad heel ver terug in de tijd.
Wie we snel kunnen herinneren is de Vliegende Tandarts Gerrit Wolsink die in 1976 en 1979 voor de wereldtitel reed.
En natuurlijk ook Broer Dirkx uit Valkenswaard, die in 1959 lang voor de wereldtitel reed en zelfs even aan de leiding stond van het WK.
Voor de echte Motocrossliefhebber is het elke week genieten voor de tv of live ter plekke.
Hoe heeft het wonderkind Jeffrey Herlings zich zo kunnen ontwikkelen in de Motocross?
Simpelweg om al op zeer jonge leeftijd te beginnen, veel te trainen, heel erg veel te trainen. Net zo lang doorgaan tot dat je de benzinetank van de motor hebt leeg gereden.
Oftewel 45 minuten of langer voluit gaan en dat is nu het verschil met zijn concurrentie.